Middeleeuwse en moderne interpretaties van het lijden en de opstanding van Christus
Veel motieven in de beeldende kunst zijn ontleend aan de passietijd, aan de Goede Week. Lijden en opstanding, dood en verrijzenis zijn thema’s die de actualiteit van de tijd overstijgen. In de expositie die midden in de aankomende passietijd opent, zal het Museum voor Religieuze kunst in Uden laatmiddeleeuwse passievoorstellingen combineren met hedendaagse interpretaties.
Paasmorgen, Gijs Frieling, 1996 De emoties die oude passievoorstellingen uitdrukken, gevoelens van smart, van verdriet maar ook van hoop, worden door hedendaagse kunstenaars als Marc Mulders, Reinoud van Vught, Erzsébet Baerveldt, Ignace Schretlen en Gijs Frieling vertaald naar het heden. Het beeld wordt geactualiseerd en tegelijkertijd wil het verder reiken dan het hier en nu. Het motief wordt voorgesteld en verhuld, soms letterlijk ‘verbloemd’, als een mysterie dat zich blootgeeft in geslotenheid. Als een ‘echo’, als een herinnering die voor even oplicht op het vlak, in het heden.
Christus aan het Kruis, Albert Servaes, 1923 Het werk van deze kunstenaars, schilderijen, tekeningen en video’s, wordt geconfronteerd met middeleeuwse devotiestukken: Piëta’s, Kruisafnames, beelden van Christus op de Koude Steen. Maar ook met meer recente vertolkingen, zoals een indrukwekkend houtskooltekening van de gekruisigde Christus door Albert Servaes uit 1923.
Binnen Nederland is het MRK te Uden het enige museum dat hedendaagse religieuze kunst actief verzamelt en geregeld exposeert. Met dit beleid wil het MRK uitdragen dat religieuze kunst niet iets is van het verleden, maar ook heden ten dagen van eminente betekenis is.